„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, aby wyprawił robotników na swoje żniwo.” (Mt 9,37-38)
Dobry Bóg mi uświadomił, że są dusze, na które w swym miłosierdziu potrafi długo czekać, którym udziela swego światła stopniowo. Toteż starałam się nie przyśpieszać Jego godziny, czekając cierpliwie, aż Jezusowi spodoba się ją wyznaczyć. (Rkp C 20v-21r)
Skoro robotnicy nie śpieszą na żniwo, to widocznie dlatego, że nie wybiła jeszcze Twoja godzina i że wezwanych nie ogarnęło jeszcze całkowicie Twoje światło, Panie. Niech wszystko dokonuje się zgodnie z zamysłem Twego serca, a nie według naszych myśli.
