9 lipiec, Poniedziałek 14 tygodnia okresu zwykłego
„«Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim.” (Mt 9,18-19)
Dlaczegóż mam się obawiać śmierci, przecież żyłam zawsze tylko dla Boga” (...) Nie muszę umierać w dniu świątecznym; dzień mej śmierci będzie dla mnie największym ze wszystkich świąt. (RW II, 347)
Dzień śmierci, to dzień najwspanialszego święta dla tego, kto w swoim jedynym życiu na ziemi był wierny miłości, jest to bowiem wejście w Twój wieczny dzień chwały, Panie. Dzień bolesny i smutny dla tych, których dotknęła żałoba. Ty także, Jezu, zaznasz śmierci cielesnej wraz z całym jej orszakiem cierpień, zanim powstaniesz z martwych.
