21 listopada, niedziela, Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
„«Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa.» «Dziś ze Mną będziesz w raju.»” (Łk 23, 42-43)
Jeżeli opuszczam już pole bitwy, to nie czynię tego dla egoistycznego pragnienia odpoczynku. Myśl o szczęśliwości wiecznej ledwie przyśpiesza bicie mego serca, od dawna bowiem cierpienie stało się moim niebem na ziemi (...) Co do Ojczyzny niebieskiej, pociąga mnie wezwanie Pańskie, nadzieja, że będę Go wreszcie miłowała tak bardzo, jak tego zawsze pragnęłam, i myśl, że będę mogła sprawić, aby umiłowało Go mnóstwo dusz i błogosławiło Go wiecznie. (Lt I, CCXXV)
Trudna jest droga życia. Podtrzymuje mnie w niej świadomość, że jestem przez Ciebie kochany i że Ty wezwałeś mnie, abym żył na zawsze żarem Twojej miłości. To pozwala mi trwać na polu bitwy aż do dnia, kiedy wejdę do Twojego Królestwa. Tam wstawiał się będę u Ciebie, ażeby Miłość była znana i kochana.
