Żyć Ewangelią na co dzień

ze świętą Teresą

od Dzieciątka Jezus

 

Constant Tonnelier

 

wydawnictwo m

Kraków 1998

 

 

Wprowadzenie

 

„Przede wszystkim podtrzymuje mnie w modlitwie EWANGELIA, w niej znajduję wszystko, co konieczne dla mojej małej, biednej duszy. W niej odkrywam wciąż nowe światła, ukryte i tajemne znaczenia.” (Rkp A 83v)

 

„Co do mnie, nie znajduję już żadnej pomocy w książkach, jedynie tylko w Ewangelii. Ta księga mi wystarcza.” (NV II, 15.5)

 

Konfrontowanie swego codziennego życia z Ewangelią jest zatem dla chrześcijanina rzeczą niezwykle ważną. A skoro Kościół w swej liturgii proponuje nam na każdy dzień wybrany fragment Ewangelii, czemużby nie pójść tą drogą, próbując jednocześnie odczytać ten tekst w świetle słów św. Teresy od dzieciątka Jezus, które są świadectwem jej życia. Toteż w książeczce tej odnajdziemy „co dzień” słowa św. Teresy odnoszące się do fragmentu Ewangelii. Znajdująca się na końcu książki tabela Ewangelii pozwoli fragment ten usytuować w całości tekstu przeznaczonego do czytań liturgicznych na dany dzień.

Na niedziele Okresu Zwykłego tekst ewangeliczny zaczerpnięty został z czytania ciągłego, bez odniesienia do lat A, B, C. Przez osiem dni poprzedzających Uroczystość Bożego Narodzenia rozważać będziemy wielkie adwentowe Antyfony „0”, nacechowane bogactwem Pisma Świętego.

Czytelnikom, którzy odczują taką potrzebę, w wewnętrznej refleksji może dopomóc krótka modlitwa na każdy dzień, stanowiąca jak gdyby syntezę obydwu tekstów.

Słowa św. Teresy zaczerpnięte zostały z jej rozmaitych pism. W okresie poprzedzającym Triduum Paschalne cytowany jest cały jej Akt Ofiarowania, podzielony na kolejne fragmenty.

Tytuł książki wyraża to, co stanowi jej treść. Chodzi o to, ażeby żyć na co dzień Ewangelią, ucząc się tego od św. Teresy od Dzieciątka Jezus; Ewangelią - tą księgą, w której objawia się zbawcza miłość Jezusa i skierowane do każdego człowieka wezwanie, aby z dziecięcym sercem pójść Drogą miłości.

Niech pośród niepokojów dzisiejszego życia książka ta pomoże każdemu znaleźć mannę na trud codziennej wędrówki.

 

 

Fakty z życia świętej Teresy od Dzieciątka Jezus

 

Maria Franciszka Teresa Martin przychodzi na świat 2 stycznia 1873 roku w normandzkim miasteczku Alençon, w rodzinie Ludwika Martin i Zelii Guérin. Jej tata prowadzi sklep zegarmistrzowsko-jubilerski, natomiast mama specjalizuje się sztuce koronkarskiej. Teresa jest najmłodszą córką; poprzedziło ją ośmioro dzieci, z których kilkoro zmarło. Została ochrzczona 4 stycznia w kościele Notre-Dame w Alençon. Zdrowie Teresy jest bardzo delikatne.

Pani Martin umiera 28 sierpnia 1877 roku. Teresa wybiera wówczas swoją siostrę Paulinę jako drugą matkę. Tego samego roku rodzina przenosi się do domu Buissonnets w Lisieux. W październiku 1882 roku Paulina wstępuje do Karmelu w Lisieux.

Z kolei w październiku 1886 roku do Karmelu wstępuje Maria. Tego roku, w noc Bożego Narodzenia, Teresa otrzymuje łaskę, która ją przemienia i umacnia jej osobowość. Pragnie zostać karmelitanką, ale ma dopiero 15 lat. Udaje się zatem do Rzymu, mając nadzieję otrzymania koniecznej dyspensy od papieża, jednakże wyjazd ten nadal pozostawia ją w niepewności.

9 kwietnia 1888 roku Teresa urzeczywistnia swoje głębokie pragnienie. 10 stycznia 1889 roku odbywa się uroczystość jej obłóczyn. Jest to okres, w którym pan Martin poważnie zapada na zdrowiu. W poniedziałek 8 września 1890 roku Teresa składa śluby zakonne. Od tego dnia Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza należy całkowicie do swojego Pana.

Pan Martin umiera 29 lipca 1894 roku. Wkrótce, 14 września, do Karmelu w Lisieux wstępuje czwarta panna Martin, Celina.

Teresa przeżyje na ziemi niewiele lat. Dozna wielu cierpień fizycznych, doświadczy prawdziwych ciemności wiary, ale też przeżyje chwile wewnętrznej radości, płynącej z wezwania do całkowitego oddania się miłości. W głębokiej pokorze, w prostocie serca, w prawdzie, ale też w wierności codziennym obowiązkom przekłada ona na swoje życie Ewangelię, którą się obficie karmi. Wybór zakonnego imienia: „Teresa od Dzieciątka Jezus i od Najświętszego Oblicza” stanowi streszczenie jej drogi dziecięctwa duchowego oraz życia zafascynowanego Obliczem umęczonego na Krzyżu Chrystusa - Obliczem, na którym odczytuje ona ogrom czułości Boga wobec człowieka, głębię Jego Miłości i przebaczenia. Z posłuszeństwa do przełożonej, jednej z jej rodzonych sióstr, będzie ona spisywać swoje wspomnienia, które dzisiaj są wielkim skarbem Kościoła. Przekazuje w nich bogactwo swego duchowego doświadczenia, które rodziło się pośród wewnętrznych walk, prowadzonych w wiernym i całkowitym oddaniu się Miłości.

30 września 1897 roku, około godziny 19.20, Teresa w ostatnim porywie miłości opuszcza ziemię w Lisieux. „Nie umieram, wstępuję w życie.” Miała wówczas 24 lata.

Dzisiaj ta młodziutka Francuzka jest dla Kościoła „nauczycielką życia duchowego” - świętą Teresą od Dzieciątka Jezus i od Najświętszego Oblicza.

 

 

Objaśnienie skrótów

 

Fragmenty Ewangelii cytowane są według „Biblii Tysiąclecia”, wyd. Pallottinum, 1971.

Teksty świętej Teresy od Dzieciątka Jezus pochodzą z następujących wydań:

„Rękopisy autobiograficzne”, wyd. Karmelitów Bosych, Kraków 1997;

„Pisma” t. I i II, wyd. Karmelitów Bosych, Kraków 1971;

„Żółty zeszyt”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1997.

 

Na oznaczenie poszczególnych pism użyte zostały następujące skróty:

Rkp A 35r  -        Rękopis A, karta 35, recto

Rkp B 2v   -        Rękopis B, karta 2, verso

Rkp C 23v -        Rękopis C, karta 23, verso

Lt I, LX      -        List Teresy n LX, Pisma t. I

RW II, 248 -        Rady i Wspomnienia, Pisma t. II, str. 248

RD II, 172  -        Rekreacje duchowe, Pisma t. II, str. 172

P II, 9                   -        Poezje, Pisma t. II, str. 9

Mdl II, 202 -        Modlitwy, Pisma t. II, str. 202

NV II, 15.5 -        Novissima Verba, notatka z 15 maja, Pisma t. II

Żz 18.4                -        Żółty zeszyt, notatka z 18 kwietnia

 

 

 

 

Przedmowa

 

Przeżywanie roku liturgicznego z Ewangelią oraz ze świętą Teresą od Dzieciątka Jezus - oto program duchowy, który powinien przyciągać licznych przyjaciół tej świętej. Ojciec Tonnelier zrealizował to, co było pragnieniem wielu osób.

Cykl liturgiczny jest wspaniałą rzeczywistością, ożywiającą Kościół i będącą pokarmem każdego chrześcijanina. Czas nie jest wiecznym powrotem, Wcielenie Chrystusa nadało mu kierunek: Jego powrót stanie się końcem czasu. Nasza codzienna wędrówka nie odbywa się w jakimś powtarzającym się świecie, pozbawionym nadziei: my wędrujemy ku Ziemi Obiecanej - zjednoczeniu z Bogiem w Trójcy Świętej - wspomagani przez Słowo Boże, które karmi nas każdego dnia.

Teresa z Lisieux miała wyostrzone poczucie czasu - lubiła zwracać uwagę na daty i na ich duchowe znaczenie. W jej krótkim życiu Uroczystość Bożego Narodzenia, zesłania Ducha Świętego czy Trójcy Przenajświętszej były dniami o szczególnym znaczeniu.

A zatem jest rzeczą właściwą i zbawienną, by razem z nią przeżywać cykl liturgiczny, prowadzący nas ku królestwu Bożemu, obecnemu już wśród nas, ale które w pełnym blasku objawi się nam w przyszłości. Ci, którzy zapragną pogłębić swoje życie wiary, odnajdą tutaj na każdy dzień teksty św. Teresy, z których zawsze czerpać możemy obfite bogactwo duchowe.

Dziękuję Ojcu Tonnelier, który będąc prawdziwym znawcą pism św. Teresy wykonał tę żmudną i wymagającą wielkiej cierpliwości pracę z wielkim rozeznaniem. Święta Teresa przez całe swoje życie rozważała Słowo Boże, czyniąc je swoim pokarmem, tak iż Pius XI uznał, że teraz ona stała się „Słowem Boga dla świata”. Wsłuchajmy się w jej głos, który jest echem słów Ewangelii.

 

† Guy Gaucher

Biskup pomocniczy Bayeux i Lisieux